Albert Beer (67) veertig jaar COVS lid

Als zoon van Javaanse ouders is mijn gast in het voorjaar van 1954 per boot vanuit Indonesië op 12-jarige leeftijd naar Nederland gekomen. Niet zozeer dat ze graag weg wilden, maar vanwege de politieke situatie van het land. Of zoals men wel beweerde: ‘In Nederland Door Omstandigheden’. Tijdens een partijtje voetballen mocht hij eigenlijk nooit meedoen, omdat hij schoenen aan had. Als scheidsrechter heeft hij nooit de ambitie gehad om hoog te willen fluiten. Het plezier in het spelletje voerde altijd de boventoon. Datzelfde geldt voor zijn functie als rapporteur. Het enthousiasme heeft ertoe geleid dat Albert Beer in oktober zijn 40-jarig jubileum viert als lid van COVS Kring ’s-Hertogenbosch.

In Nederland aangekomen is de familie Beer eerst in Valkenburg gaan wonen om vervolgens via Best in Vught neer te strijken. Als matroos bij de Koopvaardij heeft Albert de wereld bevaren tot hij opgeroepen werd voor militaire dienst. Na zijn dienstperiode is hij bij diverse werkgevers als lasser aan het werk gegaan.

Interview uit 2008 Door Yoerak J. van Voorst

Wanneer en waarom was je scheidsrechter?
Het is eigenlijk in Indonesië ontstaan bij het voetballen waar ik nooit mee mocht doen. Om toch een zekere bijdrage te kunnen leveren aan het spelletje ben ik er maar leiding aan gaan geven. Ik heb in 1968 de scheidsrechtersopleiding bij Piet van Wanrooij gevolgd.  Vervolgens floot ik mijn eerste wedstrijd bij Concordia. Ik weet nog goed dat ik daar een jongetje van twaalf jaar het verbood om mee te doen, omdat het hart van de noppen van ijzer was. Achteraf gezien is het misschien een rare vertoning geweest, maar desondanks natuurlijk wel een correcte beslissing.

Wat betekent de COVS voor jou?
Gebonden zijn met de saamhorigheid. Ik zie de COVS echt als een vakbond.

Andere functies in de voetballerij?
Rapporteur en begeleider. Drie jaar geleden ben ik gevraagd om begeleider te worden. Tot dusver heb ik 6 scheidsrechters begeleid, waarin mij opvalt dat bij alle startende scheidsrechters de onwennigheid zich laat zien. Ze weten zichzelf als scheidsrechter nog niet te verkopen. Richting het bestuur van een vereniging zijn ze over het algemeen onwennig. Al moet ik daarbij wel zeggen dat het bij de jeugd vrij chaotisch is in de bestuurskamer. Iedereen loopt daar de bestuurskamer in en uit. Startende scheidsrechters hebben daar niet de gelegenheid om alleen met het bestuur te praten.

Wie was je voorbeeld als scheidsrechter?
Leo Horn, de kattenmepper uit Helmond. In zijn periode als scheidsrechter heeft hij ooit een kat gemept, waardoor hij die bijnaam kreeg. Hij had flair en lef. Hij was groot, breed en goed gebekt.

Wie is je favoriete wielrenner aller tijden?
Jan Janssen. Niet alleen omdat hij de Tour heeft gewonnen, maar hij bracht daardoor Nederland ook weer terug aan de top als wielernatie. Een groot sportman in de wielersport. Na de periode van Est en Wagtmans hadden we een hele tijd niets gehad. Naast het lef was Jan Janssen ook bescheiden.

Wie is momenteel meest talentvolle Nederlandse wielrenner?
Ik verwacht veel van Thomas Dekker, al ben ik bang dat hij het niet kan waarmaken, vanwege zijn zwakke heup. Ik kan niet zeggen dat hij last heeft van kapsones. Toen hij twee jaar geleden in Den Bosch was, vroeg ik aan hem hoeveel weegt dat fietsje van je? Hij zei: ‘veel te zwaar’, maar hij stapte wel af en gaf mij de fiets. Dat vond ik toch wel leuk en spontaan van zo’n jongen. Helaas door zijn zwakke heup kan hij waarschijnlijk niet waarmaken wat wij van hem verwachten.

Hoe ziet je tijdsbalk eruit als scheidsrechter en rapporteur?
Doordat ik in ploegendienst werkte, heb ik nooit ambities gehad om hoog te fluiten. Bovendien wilde ik het gezinsleven de aandacht geven dat het vraagt. Vroeger kreeg je automatisch twee wedstrijden aangesteld. Op zaterdag een jeugdwedstrijd en zondag de senioren.

Mijn eerste wedstrijd bij de senioren was Nieuwkuijk 3 – Vlijmense Boys 4. Voor de wedstrijd was ik wel zenuwachtig, maar dat heb ik nu nog. Maar op het moment dat ik er sta is het helemaal weg.

Elke wedstrijd is anders. Geen enkele wedstrijd is identiek. Ik was een pure recreatieve scheidsrechter. In 1997 ben ik begonnen met fluiten bij de jeugd. Als rapporteur ben ik in 2007 gepromoveerd naar zondag groep 2.

Eerste Anekdote als scheidsrechter?
In mijn beginperiode kreeg ik bij BVV van de terreinknecht ooit een slechte bal. Ik zei direct: ‘Maar daar laat ik niet mee voetballen. De spelers klaagden in eerste instantie al dat ze altijd slechte ballen kregen. De jongens verdienen ook een goede bal, want zijn betalen ook contributie.’ De terreinknecht antwoordde met: ‘dan neem je je eigen ballen toch mee’. Waarop ik zei: ‘die hangen hier, maar die krijg je niet hoor’. Uiteindelijk kreeg ik wel een goed bal mee.

Wat is er veranderd in de manier van fluiten van toen en nu?
Er werd vroeger veel makkelijk geaccepteerd dan nu. Als je vroeger een fout maakte, werd het niet zo snel kwalijk genomen. Nu heb je gelijk 22 spelers om je heen staan.

In Den Bosch floot ik ooit een oud betaald voetbaltoernooi. Tijdens de wedstrijd Wilhelmina tegen Xerxes zei een speler tegen mij: ‘zo hoog als ik gevoetbald heb, zo hoog zal jij niet fluiten’. Waarop ik zei: ‘dat klopt, maar je zult nou mijn fouten moeten accepteren’. Tijdens het diner na de wedstrijd kwamen we naast elkaar te zitten waarop hij zei: ‘je hebt helemaal gelijk’. Ik zie hem nou nog wel eens rijden en roep dan ‘scheids’ naar mij.

Tijdens een andere wedstrijd in Sint Michielsgestel liepen een stel Surinamers in het veld in het Maleisisch commentaar te leveren. Dat zat mij op een gegeven moment behoorlijk dwars. Ik wachtte tot ze bij de zijlijn met commentaar kwamen. Toen gaf ik in het Maleisisch een antwoord. De vrouwen langs de kant kwamen niet meer bij van het lachen. Toen kregen ze in de gaten dat ik ook uit Indonesië kwam. Ze dachten waarschijnlijk dat ik een Marokkaan was. Er wordt tegenwoordig moeilijk geaccepteerd. Tegen de jonge scheidsrechters zou ik willen zeggen om de spelers met hun eigen woorden terug te pakken, zonder al te snel met kaarten te gaan zwaaien. Je moet daar natuurlijk wel weer genoeg ad rem voor zijn.

 Wat zou je terug willen draaien? (welke regel of verandering)
De buitenspelregel zou ik op 1 of andere manier willen terugdraaien. Het moet weer eenvoudiger worden. Je moet daadwerkelijk twee man voor je hebben staan. Gelijke hoogte moet gewoon weer buitenspel zijn. Dat wordt het voor de assistent scheidsrechter een stuk gemakkelijker.

Hoe zou je de wielersport weer aantrekkelijk willen maken?
(stilte) Door het gebruik van mobiele telefonie te verbieden. Dan komt er weer strijd in de wedstrijd. Vroeger wisten de renners in het peloton doodeenvoudig niet wat er voor of achter zich afspeelde.
De humor van de strijd om de rode lantaarn kan in deze tijd helaas niet meer. Elke renner weet hoe en wanneer hij moet rijden. De sport is in feite onmenselijk geworden en te commercieel.
Buiten de kopgroep zal ook een bonus ingevoerd moeten worden voor het peloton bij een tussensprint of het bereiken van een top. Daarmee wordt de aanval uit het peloton weer extra beloond.
Als de rode lantaarn weer wordt ingevoerd, krijg je toch weer een wedstrijd in een wedstrijd en dat kan de aantrekkelijkheid van de wielersport alleen maar bevorderen.

Hoogtepunt als scheidsrechter?
Elke wedstrijd is voor mij een nieuw hoogtepunt. Of het nu gaat om een eerste klasser of het tiende elftal. Het gaat om de beleving van de 22 spelers. Een scheidsrechter die de wedstrijd aanvoelt valt niet op en presteert optimaal. Vooral jezelf blijven is belangrijk en niet de amicale bink proberen uit te hangen, want dan kom je vrijwel zeker in de problemen.

Dieptepunt in je carrière?
Dat ik de slag bij Theole 2 tegen OJC 3 van vijf jaar geleden niet heb kunnen ontwijken. Daar merkte ik dat ik oud word. Ik heb er verder niets aan overgehouden, afgezien van een klein bultje.

Dieptepunt als rapporteur was de wedstrijd BMC tegen SSS uit Udenhout. De scheidsrechter werd keer op keer in de maling genomen. Een paar minuten voor tijd staakte hij de wedstrijd tijdelijk. Ik ben toen naar hem toe gegaan met de vraag wat hij ging doen. Hij vroeg toen aan mij wat ik van het doelpunt vond. Ik zei toen dat hij de hele wedstrijd belazerd is door de grensrechter en uitgerekend op advies van diezelfde man keurde hij het doelpunt af vanwege buitenspel. Het was duidelijk geen buitenspel zei ik. Achteraf gezien had ik nooit op zijn vraag mogen antwoorden. Als rapporteur had ik op dat moment gewoon neutraal moeten blijven. Ik had de vraag wel kunnen omdraaien en vragen wat hij er zelf van vond.

Anekdote als rapporteur
Bij Brabantia liep er een vent in z’n blote reet voor de tribune langs over het veld en de scheidsrechter deed alsof er niets aan de hand was en liet gewoon doorspelen. Sommige spelers zag je wel kijken, maar de scheidsrechter ging gewoon door.

Welke cols heb je reeds zelf al bedwongen?
De Cauberg en de Telescoopberg in Duitsland. Maar de moeilijkste berg heb ik in Engeland meegemaakt in het Lulwood. Ik kwam aanrijden met m’n bagage achterop en zag ineens het bord met 21 procent voor m’n neus. Halverwege moest ik afstappen. Het was te steil.

En welke cols staan nog hoog op je verlanglijstje?
Ik zou toch nog wel een keer de Alpe d’Huez willen proberen.

Stelling: Het Eredivisiekanaal is bij voorbaat gedoemd tot mislukken
Ik ben bang van wel. Men is overvoed door het voetballen. Wat dat betreft graaft de Eredivisie op deze manier haar eigen graf. Ik volg het betaalde voetbal sowieso al weinig. Ik kijk veel liever naar het amateurvoetbal. Het hele betaalde voetbal is een bodemloze put geworden. Het is te commercieel geworden. Lokale overheden moeten zich ook eens achter de oren krabben om nog financieel bij te springen bij de plaatselijke betaald voetbalorganisaties.

Mooiste wielerkoers van het jaar?
Toch nog wel de Tour de France. De Tour heeft de wielersport immers groot gemaakt. Daarna volgden de Giro en Vuelta als grote ronden.
De mooiste klassieker is Luik – Bastenaken – Luik, omdat ik die zelf ooit gereden heb als recreant.

Opmerkelijkste koers die je gezien hebt?
De Tourstart in Den Bosch in 1996. Omdat het dan ineens zo dichtbij is.

Opmerkelijke wedstrijd in je carrière?
In de tijd dat ik bij de Koopvaardij zat speelden we op Curaçao tegen een team van geestelijk gestoorden. Wij dachten natuurlijk dat we dat wel gemakkelijk zouden winnen. Ze deden zo maf, maar we werden wel met 3-0 verslagen.

De opmerkelijkste wedstrijd van het Nederlands elftal is de nederlaag tegen Oost Duitsland eind jaren 60. Ze stonden met 3-0 voor en gaven veel hoekschoppen gewoon weg. Uiteindelijk verloor Nederland die wedstrijd met 3-4.

Stelling: Doping in de sport moet bij wet verboden worden (gebruik ervan is dus een misdaad)
Ik denk dat doping tussen de oren zit. Ik ben het er wel mee eens dat het bij wet verboden moet worden. Doping is een stimulans tot waan denken. Doping wordt zo op je in gepraat dat je denkt dat je er beter van gaat presteren.  Er wordt wel veel van de wielrenners geëist. Misschien moeten er meer rustdagen ingevoerd worden om de sport weer menselijker en dus dragelijker te maken.

Moet de arbitrage in de wielersport strenger worden?
Ja, vooral bij de finish. In een volle sprint wordt er veel geduwd met de ellebogen. Maar over het algemeen is de arbitrage daar wel redelijk goed geregeld.

Gebruik van electronische hulpmiddelen in de voetbalsport?
Alleen als hulpmiddel achteraf bij de tuchtcommissie. Anders krijg je teveel oponthoudt tijdens een wedstrijd. Ook camera’s op de doellijn ben ik geen voorstander van. Het gevaar is dan namelijk dat de scheidsrechter niet meer meeloopt naar de achterlijn. Bovendien blijft het leiden van een wedstrijd mensenwerk.

Hoe zie jij de toekomst van het wielrennen?
Nog steeds bevindt de wielersport in een opgaande spiraal. Greg Lemond beweert dat de UCI niet nodig is. Daarin geef ik hem gelijk. De UCI heeft helemaal niets bereikt. Het is wel een overkoepelende organisatie, maar doet in feite niets. Al jaren proberen ze de doping in de wielersport aan te pakken en het is er nog steeds. De UCI moet beter luisteren naar de landelijke bonden. Uiteindelijk hebben ze immers hetzelfde doel. Ze moeten meer een eenheid vormen.

Winnaar Tour de France 2008 wordt…
1. Menchov, 2. Valverde, 3. Ricco
Menchov heeft een eigenschap die we bij scheidsrechters missen. Hij is er als hij er moet zijn.

Jouw idee voor een COVS-clubavond?
Meerdere personen uit een andere sport uitnodigen. Dan krijg je een levendige discussie. De arbitrage in de desbetreffende sport moet hoe dan ook centraal blijven staan, zodat je altijd een vergelijking kunt maken met de arbitrage in het voetbal.

Waarom is de COVS zo belangrijk voor de scheidsrechter?
De COVS is een luisterend oor voor de scheidsrechter. Wat mij opvalt is de ik-cultuur in de scheidsrechterswereld. Juist omdat het een individuele sport is, zijn de gemeenschappelijke avonden zo belangrijk. De COVS brengt de scheidsrechters bij elkaar en zorgt voor een wij cultuur.

Vers is het lekkerst
//